Strona głównaNajciekawszeDorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) – kim są?

Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) – kim są?

Alkoholizm stanowi spory problem społeczny w naszym kraju. Jest to poważna choroba, która co prawda bezpośredni wpływ ma na samego alkoholika, ale pośrednio działa także na jego otoczenie. W najgorszej sytuacji są dzieci, które często nie rozumieją zachowań osób dorosłych a niekiedy, dorastając w danych warunkach, nie zdają sobie sprawy, że może to wyglądać zupełnie inaczej. DDA, a więc skrót oznaczający Dorosłe Dzieci Alkoholików. Kim oni są oraz czym się wyróżniają? O tym w niniejszym artykule.

Syndrom DDA- co to jest?

Jest to zespół określonych, utrwalonych schematów działania, które dziecko wynosi z domu, w którym występował problem alkoholowy. Są to zaburzenia na tle psychologicznym, zaś ich obecność podyktowana jest pewnymi doświadczeniami z dzieciństwa oraz sposobami radzenia sobie z nimi. Określenie to stosuje się więc w stosunku do osób, które niegdyś dorastając w rodzinie z problemami alkoholowymi, obecnie, już jako osoby dorosłe, odczuwają związane z tym problemy i zaburzenia. Dziecko, dorastając w rodzinie, w której najważniejszy jest alkohol, aby przetrwać musi wykształcić w sobie pewne cechy przystosowawcze. O ile w dzieciństwie stanowią one swoistą tarcze ochronną, o tyle w dorosłości często stanowią zbyteczny balast. Wielu dorosłych z syndromem DDA uważa, iż alkohol skradł im dzieciństwo i nie mogą się z tym pogodzić. Niekiedy zaś same przejawiają skłonności do alkoholu, bądź wiążą się z osobą, która ma taką słabość.

Syndrom DDA wymaga leczenia, dzięki czemu możliwe jest uwolnienie się od traumatycznych przeżyć z dzieciństwa a tym samym odcięcie się od przeszłości i życie na nowo. Wiele osób nie decyduje się jednak na leczenie, bowiem nie chce na nowo rozdrapywać starych ran. A tymczasem jest to najczęściej jedyne wyjście z sytuacji i sposób na skuteczne poradzenie sobie z problemem.

Objawy DDA

„Dorosłe Dzieci Alkoholików żyją w ciągłym lęku, strachu i niepewności, odczuwają nieustające zagrożenie tak jak wówczas, gdy nieprzewidywalne było zachowanie nietrzeźwych rodziców. Osoby, które jako dzieci miały styczność z takimi sytuacjami, mają znacznie zaniżone poczucie własnej wartości, czują się niepotrzebne i nic niewarte. Mają problem w nawiązaniu relacji z innymi osobami, bowiem nie mówią zbyt wiele o sobie, natomiast wszelkie emocje tłumią w sobie. Osoby z syndromem DDA meczą się wewnętrznie, zaś obawiają się okazać to z zewnątrz, dlatego są ciągle nieszczęśliwi i nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistym świecie, a przez to normalnie funkcjonować. Dorosłe Dzieci Alkoholików, nawet jeśli założą swoje rodziny, rzadko tworzą szczęśliwy związek- zarówno w odniesieniu do partnera, jak i do dzieci. Osoby z syndromem DDA są zwykle chłodne emocjonalnie, zamknięte w sobie, nie potrafią okazać miłości oraz uczuć najbliższym osobom, bowiem same nigdy tego nie zaznały” mówi nam Psycholog Jakub Kieczyk z Pracowni Psychorozwoju Kielczyk.pl. Psycholog Warszawa lub inne miasto to może być najlepszy wybór dla takich osób.

Typy osobowości DDA

Dziecko, które wychowuje się w rodzinie alkoholowej, wciela się w pewne role, które pomagają mu przetrwać ciężki czas. Dzięki nim ma wrażenie, że życie rodzinne wygląda tak, jak powinno. Oto przykłady najczęściej wybieranych ról:

  • niewidzialne dziecko– dziecko woli żyć w świecie fantazji, wycofuje się z realnego życia, stara się odciąć od wszystkiego, co je otacza. Nie spędza czasu z rówieśnikami, nie bawi i nie zachowuje się tak jak dziecko, przez co z czasem jest ignorowane przez otoczenie. To przekłada się na zanik poczucia własnej wartości, dziecko nie mówi o swoich marzeniach, potrzebach i problemach. Do sytuacji panujących w domu odnosi się z dystansem, bowiem wyobraża sobie oraz wmawia, że wszystko jest jak należy;
  • bohater rodziny– rola ta najczęściej wybierana jest przez najstarsze dziecko, które poczuwa się do obowiązku przejęcia zadań rodziców i zajęcie się swoim rodzeństwem. Dba o wszystkich domowników- nie tylko o braci i siostry, ale także o pijanych rodziców, całkowicie zapominając o sobie. Takie dziecko wkracza więc bardzo szybko w dorosłość, nie doświadczając nawet w najmniejszym stopniu przymiotów dzieciństwa. Czuje, że musi być silne, dlatego nigdy nie płacze, nie okazuje swojego bólu, cierpi jedynie wewnętrznie;
  • błazen lub maskotka– to dzieci popularne wśród swoich rówieśników i lubiane przez dorosłych oraz nauczycieli. Nie wykazują żadnych problemów wychowawczych, bowiem chcą dzięki temu poprawić nastrój rodzicom i rozluźnić domową atmosferę. Pomimo swojego uroku, dziecko to nie jest traktowane poważnie, gdyż nie zna ono granicy pomiędzy żartem a powagą;
  • kozioł ofiarny– to dzieci, które zwykle są ofiarami przemocy domowej, bardzo mocno przeżywają swoją sytuację w domu, ciągle są skupione na tym, co się w nim dzieje. Wszystkie negatywne emocje potęguje w nim dodatkowo codziennie obwinianie, poniżanie, krytyka. Takie dzieci już w młodym wieku chętnie sięgają po papierosy, alkohol czy narkotyki, tworząc problem zastępczy, który odwraca uwagę od alkoholowych problemów ich rodziców.

Leczenie DDA

Każde dziecko, które dorasta w rodzinie, gdzie problemem był alkohol- niezależnie, czy dotyczył on jedynie jednego z rodziców, czy też obojga- nosi tego ślad odciśnięty na psychice. Konieczna jest więc terapia, skorzystanie z pomocy psychologicznej, dzięki czemu możliwe będzie życie na nowo, bez zbytecznego balastu negatywnych doświadczeń.

Należy zaznaczyć jednak, że syndrom DDA nie podlega terapii sam w sobie, natomiast charakterystyczne dla tego stanu są zaburzenia lękowe bądź depresyjne, na których właśnie koncentruje się leczenie.

Artykuł sponsorowany

Jakub Nowak
Jakub Nowak
Miłośnik gry na gitarze, skończył studia ekonomiczne, lubi sprawdzać różnego rodzaju produkty w boju.
Sprawdź jeszcze

Popularne